- yağlı çörək
- çörek, pide
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yağlı çörək
Look at other dictionaries:
fətir — is. <ər.> Mayalı və ya mayasız xəmirdən, bəzən yağ, cızdaq, və s. qatılaraq təndirdə və ya sacda bişirilən çörək. Mayalı fətir. Fətir bişirmək. Fətir üçün xəmir yoğurmaq. – Sona xala əlində bir podnos, içində . . qaymaq, yağ, yağlı fətir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
külçə — (Ağdaş, Bakı, Gədəbəy, Salyan, Göyçay, Kürdəmir, Qax, Oğuz, Şamaxı, Şəki) 1. qəbir üstə paylanılan halva çörək (Bakı) 2. təndirdə bişirilən yağlı çörək (Qax, Şamaxı, Şəki). – Bir təndir külçədən dənə də qalmıtdı, yiyilitdi hamsı (Şəki); –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sajarası — (Qafan, Zəngilan) iki sacın arasına qoyub közdə bişirilən yağlı çörək. – Kirvəsi bir yaxşı sajarası gətirmişdi (Qafan); – Sajarasın Navrız bayramında bişirillər (Zəngilan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yelapardı — I (Qazax, Tovuz) nazik və ya yağlı çörək növü. – Yelapardını sajda pişirəllər; – A:z, bir az yelapardı pişir, ye:əx’ (Qazax) II (Bakı) zəif küləkdən çiçəyi tökülən zərif bitki növlərindən birinin adı III (İrəvan) çox yüngül, çox nazik. – Bu çit… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yağ — is. 1. Ev heyvanlarının südündən hasil edilən, asan əriyən, yeyilən və xörək bişirmək üçün işlədilən maddə. Şit yağ (kərə). Ərinmiş yağ. Camış yağı. Sarı yağ (ərinmiş yağ). İnək yağı. – Yağdan sonra düyü tədarükünün dalına düşürlər, çünki plov… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yavan — sif. 1. Təkcə çörəkdən ibarət olan; yavanlığı olmayan. Yavan çörək yedi. – Adamın öz yavan çörəyi özgənin plovundan yaxşıdır. (Ata. sözü). <Surxay:> Al, on üç qəpik, yenə yavan çörək alıb yeyə bilərsən, səni zavoda götürüblər? S. Rəh.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoğal — is. Kiçik, yağlı və ya yağsız, südlü girdə çörək; kökə. Yağlı qoğal. – Mehmanlara hazır elə min dürlü naharı; Ver küncə qoğalı. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çiyrənmək — f. Bir işi çox görməkdən, yaxud bir şeyi çox yeməkdən təngə gəlmək, ikrahlanmaq, iyrənmək, ürəyini vurmaq. Çox vaxt adam yağlı plovdan çiyrənər, iştahası soğan çörək yemək çəkər. S. H.. <Çəpəl:> <Qıssa> ağ əppəyi yaxın qoymur ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarınafətir — z. dan. Bir qarın çörəyə, gündəlik yeməyə. Qarınafətir işləmək. – <Sonqulunu> birinci ağası yağlı dillərlə üç il qarınafətir işlədib pul verməmişdi. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qatlama — 1. «Qatlamaq»dan f. is. 2. is. Yağda bişirilmiş qat qat çörək, yağlı fətir. Gözəl . . atası evinə gələndə azı üç dörd gün qalırdı. Bu zaman qardaşı arvadları onlar üçün fəsəli və qatlama bişirərdilər. M. Hüs.. 3. sif. Qatlanan, açılıb yığılan.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
